مراقبت‌های دهان و دندانی برای بیماران هموفیلی

هموفیلی یک بیماری ژنتیکی است که توانایی خون در لخته شدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به هموفیلی ممکن است پس از آسیب دیدن بیشتر از دیگران خونریزی کنند. این امر مراقبت‌های دندانی را برای این افراد مهم و گاهی چالش‌برانگیز می‌کند.
چرا مراقبت‌های دندانی ویژه نیاز است؟
برای بیماران هموفیلی، حتی روش‌های معمول دندانپزشکی می‌توانند خطر خونریزی طولانی‌مدت را به همراه داشته باشند. در این مجال به بررسی نکاتی که بایستی بیماران هموفیلی در مواجهه با بیماریهای دهان و دندان رعایت نمایند پرداخته شده است:
قبل از مراجعه به دندانپزشک:
1.    مشاوره با هماتولوژیست:این افراد باید قبل از هر درمان دندانپزشکی با هماتولوژیست خود مشورت کنند. هماتولوژیست ها اطلاعاتی در مورد اختلال خونریزی ارائه خواهند داد و ممکن است درمان‌هایی را برای کاهش خطر خونریزی توصیه کنند.
2.    برنامه‌ریزی برای درمان با جایگزینی فاکتورهای انعقادی: بسته به نوع روش درمان، پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از درمان دندانپزشکی، جایگزینی فاکتورهای انعقادی انجام شود. این کار می‌تواند به لخته شدن نرمال‌تر خون شما کمک کند.
3.     داروها: دندانپزشک باید از تمامی داروهایی که این افراد مصرف می کنند آگاه باشد، زیرا برخی می‌توانند بر خونریزی و بهبود تأثیر بگذارند.
در طول مراجعه به دندانپزشک:
1.    کاهش روش‌های تهاجمی: دندانپزشکان باید از تکنیک‌هایی استفاده کنند که کمتر باعث خونریزی می‌شوند. این شامل استفاده از روش‌های کم تهاجمی برای پاک‌سازی و انتخاب درمان‌هایی است که تا حد امکان از بافت طبیعی دندان و لثه محاقظت می‌کنند.
2.    استفاده از عوامل موضعی هموستاتیک: در صورت بروز خونریزی، دندانپزشک ممکن است از عواملی که به لخته شدن خون کمک می‌کنند استفاده کند. این عوامل می‌توانند به صورت موضعی اعمال شوند یا به عنوان دهان‌شویه استفاده شوند.
3.    استفاده از بخیه‌ها: در صورت نیاز به بخیه، دندانپزشک معمولا از بخیه‌های قابل جذب استفاده می‌کند تا نیاز به برداشتن آن‌ها در آینده نباشد.
پس از مراجعه به دندانپزشک:
1.    نظارت بر خونریزی: پس از بازگشت به خانه، افراد باید به خونریزی دقت کنند. در صورت بروز خونریزی، می توان از یک پک یخ و فشار ملایم بر روی ناحیه استفاده کرد.
2.    مدیریت دردبرای مدیریت درد معمولا : از مسکن‌هایی استفاده می شود که بر لخته شدن خون تأثیر نمی‌گذارند. استامینوفن معمولاً یک انتخاب ایمن است. معمولا از مصرف NSAIDها مانند آسپیرین و ایبوپروفن خودداری می شود، زیرا می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.
3.    حفظ بهداشت دهان: افراد مبتلا به هموفیلی باید با استفاده از یک مسواک نرم دندان‌های خود را مسواک بزنند و به آرامی نخ دندان بکشند. استفاده از دهان‌شویه‌های ضد میکروبی نیز می‌تواند به تمیز نگه داشتن دهان و جلوگیری از عفونت‌ها کمک کند.
مراقبت‌های منظم از دهان و دندان:
1.    چکاپ‌های منظم: این افراد باید به طور منظم به دندانپزشک خود برای چکاپ‌ها مراجعه کنند. این کار کمک می‌کند مشکلات زودهنگام شناسایی و قبل از نیاز به درمان‌های تهاجمی‌تر مدیریت شوند.
2.    رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل با مصرف کم غذاها و نوشیدنی‌های شیرین می تواند از پوسیدگی دندان و بیماری لثه جلوگیری کنید.
3.    استفاده از فلوراید: توصیه می شود از خمیردندان فلورایددار استفاده شود و در صورت امکان درمان‌های فلوراید در نظر گرفته شود  تا از پوسیدگی جلوگیری شود.
آمادگی برای موارد اضطراری:
1.    حمل کیت اضطراری: توصیه می شود همیشه یک کیت اضطراری در دسترس باشد که شامل داروی جایگزینی فاکتور انعقادی و دستورالعمل‌هایی برای مدیریت خونریزی باشد.
2.    نگهداری اطلاعات تماس اضطراری: ارتباط مستمر میان دندانپزشک و هماتولوژِست می تواند در کاهش خطرات و بهبود تصمیم گیری ها برای این بیماران موثر باشد.
نتیجه‌گیری:
مدیریت مراقبت‌های دندانی با هموفیلی نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و ارتباط با ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی دارد. با انجام اقدامات پیشگیرانه و استفاده از تکنیک‌های ملایم، می‌توان سلامت دهان و دندان را حفظ کرده و خطر عوارض خونریزی را به حداقل رساند. مراجعات منظم دندانپزشکی، بهداشت دهان خوب، و رویکرد پیشگیرانه نسبت به وضعیت ، خود کلید حفظ سلامتی هستند.

نگارش: دکتر امیرمحمد علومی (دندانپزشک)

/انتهای پیام

بنیاد امور بیماری های خاص

@cffsd